Individuele begeleiding
Als achterblijver na een zelfdoding kun je je een vat vol emoties voelen. Verslagenheid, pijn, verdriet, onbegrip, boosheid en gemis vechten om voorrang. Bovendien zijn er veel vragen - niet alleen bij jou, maar ook in je omgeving. Soms is er veroordeling. Of opluchting.
Het gesprek hierover kan moeilijk zijn.
Het rouwproces volgt een grillig pad door een onbekend landschap. Je kunt je volkomen verloren en alleen voelen.
Ik bied gelegenheid om in alle rust al die gevoelens en gedachten te ervaren. Samen kijken we waar je zit op het pad van rouw, of je verdriet misschien ergens vastloopt, en wat je nodig hebt om (weer) te functioneren.
Gezinsbegeleiding
Het is als gezin een hele uitdaging om na een zelfdoding een gezamenlijk rouwproces mee te maken. Ieder rouwt op z’n eigen tijd en op z’n eigen manier. Doorlopend voel je je eigen pijn, maar is het soms nog moeilijker om de pijn en het verdriet van de anderen te zien. Een ouder, een kind of een broer of zus verliezen door zelfdoding verandert de hele gezinsdynamiek. Iemand die er niet meer is, kan toch enorm aanwezig zijn.
Er samen over praten is lang niet altijd makkelijk. Wat is het goede moment? Wat is een goede manier? Moet je er wel over praten als het net een beetje beter gaat? Met een begeleider stilstaan bij het verlies kan een goede manier zijn om als gezin een gezamenlijke stap te maken in het rouwproces.
Ik begeleid gezinsgesprekken en denk mee over manieren om met elkaar in contact te blijven, ook al gaat ieder z’n eigen pad van rouw. Een gezamenlijke vorm of ritueel kan helpen om het verlies in het gezin te verweven.